Ziraat Yüksek Mühendisi Bünyamin Kozak tarafından yazılan Muz Yetiştiriciliği kitabında A’dan Z’ye muz üretimi ile ilgili bütün konular resim, şekil, çizelge ve tabloların desteğiyle ayrıntılı bir şekilde incelendi. 200’e yakın yerli ve yabancı kaynağın kullanıldığı yayın üreticinin de anlayacağı akıcı bir dilde hazırlandı ve üreticilerine ulaştırılıyor.

Kitapta, Muzun tarihçesi, Türkiye’ye girişi, Dünya ve Türkiye ekonomisindeki yeri, muzun bitkisel özellikleri, yetiştirme ortamı, gübreleme, sera özellikleri, yetiştirme teknikleri, hastalık zararlıları ve mücadelesi, yetiştiricinin sorunları ve çözüm önerileri, muzun besleyiciliği, yemek ve tatlı çeşitlerinde kullanımı gibi konular anlatılıyor.

Anamur İlçe Tarım Müdürlüğüne kendi isteğimle tayinle geldiğim 1994 yılı çilek yetiştiriciliğinin parlama, muz yetiştiriciliğinin ise düşüş yılıydı. İlçedeki örtü altı muz alanı 619 dekardı. Muzda ortalama verim ağaç başı açıkta 15 kg., örtü altında ise 20-25 kg. arasında idi. 25 kg. ortalama verimi aşan muzcu iyi muzcu olarak değerlendiriliyordu. Kimyevi gübre kullanımı yetersizdi. 

1995 yılında tekrar başladığım yüksek lisans eğitimimle birlikte muzla ilgilenmeye başladım. İlk kimyevi gübre uygulamalarında “ya yakarsa!” korkusu yaşadık. Bitkideki gelişmeyi sürekli takip ederek verdiğimiz kimyevi gübre uygulamasından iyi bir başarı yakaladık. Örtüaltı muz üretiminde sökme fidanla nisan dikiminde dekara 167 ağaç ayısında 38 kg. ortalama hevenk verimini aldık. İkinci yıl daha cesaretli uygulamalar yapmaya başladık. Sonraki yıllarda fidan ayarında, havalandırma ve sulamada bazı ince noktaları yakaladık ve uyguladık. 

Bu uygulamalarla, 1998 yılında sevinecek noktaya geldik. Artık Anamur muz alanlarında verim ve kalite olarak dünya ortalamasını aşmayı başardık. Bu yıllardan itibaren araziler hızlı bir şekilde örtü altı muz yetiştiriciliğine geçmeye başladı. Buna bağlı olarak muz işleme-pazarlama tesisleri de çoğalmaya başladı. 1999 yılında Anamur ilçesindeki muz alanları yaklaşık 8 kat artarak 4.200 dekara ulaştı. Verim ise 4.300 tondan 30.000 tona çıktı. 

1999 yılında muz üzerine yaptığım araştırmalar ve uygulamaları kitap haline getirdim. 1. baskı olan bu kitap Ziraat Mühendisleri Odası Mersin Şubesi tarafından yaklaşık 20 firmanın maddi destekleriyle yayınlandı. Hızla tükenen 1. baskıdan sonra muz konusunda çalışmalarımı duyan pek çok kişi elindeki kaynaklarını ve bilgilerini benimle paylaşmaya başladı. 

Elde edilen yeni bilgilerle 2003 yılında genişletilmiş 2. baskıyı yayınladım. 2003 yılında gelindiğinde Anamur’daki muz üretim alanları 10 yılda 10 katı bulan artışla 7.000 dekara ve 41.000 ton muz üretimine ulaştı. Yapılan çalışmaların çevre ilçelere ulaşmasıyla da Türkiye muz üretimi 1994 yılında 30.000 tonlarda iken 2003 yılında 100.000 tonu aştı.

2010 yılında Tarım Bakanlığının talebi üzerine 3. Baskıyı hazırladım. 10.000 adet basılan bu kitap bölgedeki muz üreticilerine ücretsiz ulaşmıştır.

Muz yetiştiriciliği kitabının 1. Baskısının yapıldığı 1999 yılından, 4. Baskısını yaptığım 2020 yılına kadar geçen 21 yılda muz yetiştiriciliğinde inanılmaz bir devrim yaşandı. Meslektaşlarımın, hocalarımın önümüzdeki yıllarda muz yetiştiriciliğini çok daha iyi noktalara taşımaya devam edeceğinden eminim. Muz sevdalısı muz üreticilerimizin de aynı heves ve inançla, azimle,  üretimi ve kaliteyi artırmaya devam edeceklerine inanıyorum. 

Son olarak muz ile ilgili elimdeki bilgi, belge ve araştırmalarımı güncelledim. Ekvador’dan Hindistan’a, Kanarya adalarından Tanzanya’ya muz yetiştiren önemli ülkeleri yerinde gördüm araştırdım. Yaklaşık 1800 resim ile görsel açıdan zenginleştirdim. Kitapta yer alan sponsorlarımın da desteğiyle sizler için 17 x 24 cm boyutlarında ve 1.700 gram ağırlığındaki genişletilmiş ve güncellenmiş 4. baskı olan bu doyurucu kitabı hazırladım. 

Bu kitabın muz üreticilerine, muz üreticilerine rehberlik eden ziraat mühendisi meslektaşlarıma ve pek çok araştırmacıya kaynak olacağını ve onların araştırmalarına yol göstereceğine inanıyorum.